Het ontstond een paar weken geleden, het idee om nu veel mensen thuis zitten, kleine lichtpuntjes op mijn Instagram te delen. Dat op dagelijkse basis. Het werd een kleine missie om mensen een glimlach op het gezicht te toveren, misschien wel troost te bieden. Ik kreeg er onverwacht hele mooie reacties op. Aangezien ik al een tijdje iedere vrijdag gebruik om mijn vakantie tips met jullie te delen, heb ik besloten om dat deze week wat kleiner te houden. Want laten we eerlijk wezen, wie is er in tijden van crisis bezig om de zomervakantie te plannen? Niet heel veel mensen denken. Dat komt later wel.
Daarom heb ik besloten om het deze week wat dichter bij huis te houden. Ik neem je mee naar de Biesbosch, wat al 31 jaar mijn thuis is. Ik voel mij hier als een vis in het water, weet feilloos de mooiste plekjes te vinden en zal altijd diep in mijn hart een #BiesboschBabe blijven. Mijn variatie op de populaire #BosBabe hashtag. Een plek die, ongeacht het seizoen, altijd beeldschoon is. Ga je mee op reis door de Nationaal Park de Biesbosch?
– Nationaal Park de Biesbosch –
ongekende schoonheid dicht bij huis
365 dagen per jaar
de Biesbosch in 4 seizoenen
– De Herfst –
Hoofdstuk 1
Terwijl velen van ons zich in de meest bizarre lente van ons leven bevinden begin ik mijn ‘Ode aan de Biesbosch’ in de herfst. De tijd dat Moeder Natuur werkelijk waar alles uit de kast haalt en ons trakteert op een onwijs mooi schouwspel van kleuren. Ik heb door de jaren heen teveel foto’s gemaakt om in dit artikel te delen. Een kleine selectie maken is moeilijk. Ik wil de natuur echt eer aan doen. En tegelijkertijd jullie laten zien hoe veelzijdig dit stukje Holland is. Want dat is het.
De Biesbosch is namelijk een plek waar de polder en natuur elkaar ontmoeten. Een uniek stukje Nederland als je het mij vraagt. Er is werkelijk waar voor ieder wat wils. Of je nu een wandelaar bent, graag met een fluisterboot de Biesbosch verkent (wat overigens echt een aanrader is), een fietser bent, graag te paard de natuur verkent of liever rustig op een bankje zit om alles in je op te nemen, het maakt niet uit. Er is genoeg vertier voor jong en our.
Omdat ik zoveel foto’s gemaakt heb, -de Biesbosch is wat dat betreft echt de rode draad in mijn foto’s- heb ik besloten om mijn favoriete plekjes te delen. Geen rommelig overzicht waarin ik alles uit de kast wil halen. Maar een persoonlijke ode, de Biesbosch door mijn ogen.
– De Herfst –
Part II
Terwijl Moeder Natuur een prachtig kleuren palette schetst, de bladeren stuk voor stuk van kleur veranderen, het riet van groen naar goud/geel kleurt en de gouden uurtjes steeds vroeger komen geniet ik volop van mijn wandelingen. Alhoewel ik vroeger -als jong meisje- de polder op het paard, op de brommer, quad, skates of zelfs op de trekker verkende, geniet ik nu meer dan ooit van wandelen.
Bewapend met een voorraad kluifjes, de hond (Moos) en mijn camera heb ik al heel wat kilometers hier gelopen. Van het douwtrappen in de vroege ochtend tot wandelen onder de zwarte hemel gevuld met sterren. Ik geniet extra van het uitzicht. Want zodra alle bladeren gevallen zijn en de wind en kou zijn intrede doen, gaat Moeder Natuur op slot en heeft het weer vrij spel.
– De Winter –
Hoofdstuk 2
De Biesbosch groeit, nog niet eerder was het zo belangrijk om land te hebben waar je een overschot aan water kwijt kunt. Nederland, het land met het eeuwige gevecht tegen water heeft zo weer wat extra ruimte gewonnen. Wanneer het water hoog staat en de nachten koud zijn, zien we door de gehele polder groepen met reeën samenkomen. Vanuit de Griend opzoek naar een nieuw onderkomen. Iedere dag weer een waar genot voor het oog.
Want dat is het, genieten met een Grote G. De Biesbosch is een uniek stukje Nederland. Het is de plek waar de Duitsers vroeger in de oorlog bang voor waren, omdat de Grienden met hoog water meer weg heeft van een moeras dan van een wandel gebied. Een thuis voor vele verschillende soorten vogels, insecten, bevers, vossen en natuurlijk ook de reeën. En daarnaast ook mijn thuis. Ieder jaar weer realiseer ik mij weer wat een voorrecht het is om hier op te groeien.
Tijdens mijn ochtend wandelingen komen we groepen reeën tegen, en is het vooral de stilte die ons verbind. Want rust vind je hier in overvloed, met name tijdens de doordeweekse dagen. Toen ik opgroeide kwamen er amper dagjesmensen, alleen een enkele vogelliefhebber of fietser kwam je tegen. Het waren vooral de boeren uit de buurt waar je naar zwaaide als je naar school fietste. Die tijden zijn ondertussen flink veranderd nu meer en meer mensen de Biesbosch ontdekken.
– De lente –
Hoofdstuk 3
Wanneer de eerste warme zonnestralen de aarde verwarmen, de vogels langzaam aan terugkeren uit verre oorden, de wind gaat liggen en de eerste knoppen in de bomen komen weet ik het; de lente komt er aan. De winters kunnen soms eindeloos aanvoelen. De dagen waarop de aarde met sneeuw of rijp bedekt zijn, zijn een feestje. Terwijl de andere dagen vooral de survival modus aan gaat. Waarop je verkleum op de grote vlaktes, er vaker een regen en hagelbui in je nek valt dan je lief is. En vooral de dieren staan te trappelen in de hoop dat de lente komt.
Als die dan eindelijk hier is voelt het aan als een zegen. Hierdoor breng ik automatisch meer tijd door bij de dieren. En geniet ik ultiem van de natuur die uit zijn winterslaap komt. Hoe de vogels druk in de weer zijn met het bouwen van de nesten, het openspringen van de Magnolia en de andere bloesem bomen. Wanneer het gras weer begint te groeien en het eindelijk weer strand weer is (zeker als de wind juist staat is het zelfs in maart al lekker op de strandjes) bloei ik zelf ook weer op. Het is werkelijk waar een kers op de taart, een beloning van het uitzitten van een lange winter.
De lente legt als het ware de basis voor de rest van het jaar. De knoppen in de bomen springen open, Fluitenkruit vult de bermen, de lammetjes mogen langzaam aan naar buiten en ook de koeien rennen loeiend door de weides heen. De gouden rietstengels maken langzaam aan plaats voor een hele groene zee. De tijd waarin de picknick mand weer uit de kast mag komen en de Biesbosch weer wordt ontdekt bij het grotere publiek.
– De Zomer –
Hoofdstuk 4
Het mooiste en mijn meest favoriete seizoen is toch wel de zomer. De tijd waarin ik mijn lange broeken voor jurkjes inruil en kilometers afleg op mijn slippers. De tijd waarin we lange avondwandelingen langs het water kunnen maken en de hondjes blij zwemmen.
Terwijl het riet nog hoger groeit, de eerste reekalveren de Biesbosch gaan verkennen en de paarse heerlijk geurende Balsemien weelderig bloeit weten ook de insecten de polder goed te vinden. De Griend vult zich met muggen en de grotere vlakes met dazen en paardenvliegen. Hierdoor is het vaak een stuk rustiger in het Natuurpad (de Griend) omdat de muggen vaak een ware muur vormen en mensen op afstand houden. Ik heb er bewondering voor hoe de natuur zichzelf weet te redden en zo ongestoord kan bloeien.
Ook de polder is prachtig in deze tijd van het jaar. Van het bloeien van de aardappelen, het graan wat de pan uit rijst tot de bloemenranden langs de akkers.
Wanneer de Indian Summer zich aandient en de alpaca’s weer een dikkere vacht krijgen en de lammeren ondertussen al haast volgroeid zijn tovert Moeder Natuur nog één keer iets uit haar hoed. Langzaam aan verkleuren de grastoppen, de aardappels en het maïs. Groene vlaktes maken plaats voor prachtige paars/rode bloemen en dienen de gouden uurtjes zich weer steeds vroeger aan. Nog een laatste pracht en praal en de eerste dagen van september gevuld met een warme zonnestraal. Maakt de natuur zich alweer op voor de volgende herfst en begint de hele cyclus weer opnieuw.
Wat is jouw favoriete seizoen
in jouw favoriete natuurgebied?
Wat een heerlijke foto’s heb je er tussen zitten, het lijkt me heerlijk om daar te wandelen! Wat heb je een mooie blog 😉
Auteur
Dank je wel voor het mooie compliment!
Wat een prachtig stukje natuur heb je daar, en je foto’s zijn echt prachtig. Heerlijk zo in bad te kunnen zitten omringd door die mooie dieren en zelfs een kippetje erbij. Wow.
Schitterende foto’s, die maken het verlangen naar onbezorgd weer naar dergelijke plekken kunnen alleen maar groter
Nou, eigenlijk wil ik precies hetzelfde reageren als Berthy, want wat heb je dit uniek en mooi beschreven. En die foto’s erbij, echt bijzonder mooi <3
Wauw, wauw, wauw! Wat heb jij een ontzettend mooi gebied zo vlak bij huis! Ik kan me heel goed voorstellen dat je hier graag en vaak te vinden bent. Nu heb ik stiekem ook heel veel zin om een keer met mijn camera die kant op te gaan. Hopelijk kan dat na corona deze zomer een keertje.
Wat een mooie foto’s allemaal!
De dag beginnen met een blog vol rust, liefde en prachtige natuur. Wat fijn om op deze manier meegenomen te worden door dit unieke stuk Nederland
We gaan deze omgeving zeker nog een keertje per fluiterboot bekijken. Complimenten voor de bijgaande foto’s.