Hi allemaal! Het is vandaag ein-de-lijk zover, mijn reis naar Thailand gaat beginnen. Ik ben hier zo naar uitgekeken! Vandaag vertel ik jou meer over waar mijn wanderlust vandaan komt. Want waarom ik van reizen hou is eigenlijk heel simpel..  

A new journey begins

De meeste mensen gaan op vakantie om even te ontsnappen aan de dagelijkse drukte en sleur. Lange tijd ben ik met hetzelfde idee op vakantie gegaan, maar met een hele andere achtergrond. Ontsnappen van werk was er niet aan. Ik bracht namelijk het grootste gedeelte van mijn tijd tussen vier benauwde muren door die ik mijn slaapkamer noemde. Een vakantie boekte ik om mij opnieuw weer levendig en vrij te voelen. Het gekke is namelijk dat ik thuis, in het koude en vooral natte Nederland mijn ziekte in stand hield. De zon en een warmer of tropisch klimaat lieten mij weer tot leven komen. Ik kon mijn lichaam weer voelen, naast de pijn. Ik kon de omgeving in mij opnemen zonder direct hoofdpijn of migraine te krijgen van de prikkels. Mijn darmen blijven een ander verhaal. Die protesteerde juist meer in het buitenland. Een stille slaapkamer, het liefst ver van al het geluid en mijn reisgezelschap met een eigen badkamer met wc was een must. Nachten zat ik dan huilend op de pot omdat ik weer niet aan voldoende slaap kwam. Om de volgende ochtend brak, maar anders brak dan thuis op te staan. De zon haalde mij dan letterlijk iedere ochtend weer uit mijn winterslaap. De pijn van mijn reuma werd minder, ik kon meer lopen, ik kletste meer en was bovenal vrolijk. Zo vrolijk dat het gewoon pijn deed om naar huis te gaan. Helemaal na mijn bezoeken aan Australië, het land dat ik niet alleen thuis noem omdat er familie woont, maar vooral omdat mijn lichaam zich er thuis voelt. Een magisch gevoel. En dat wil je simpelweg niet achter laten.

De passie voor het reizen heb ik er met de paplepel ingegoten gekregen met een familie die bij elkaar de wereld ook bijna in zijn geheel kan beprikken met vlaggetjes. Een mooie reis maken is dan ook altijd een grotere droom geweest dan een eigen plekje hier in Nederland. Ik begin het land steeds meer te waarderen, echt waar, maar een thuis is toch echt een plek waar jij je compleet en gelukkig voelt. En compleet zal ik mij niet voelen verwijderd van de zon of van mijn familie.

Vandaag wacht mij een nieuw avontuur, en gaat mijn reis naar Thailand eindelijk beginnen. Wanneer je dit leest ben ik nog aan het wakker worden, op weg naar de luchthaven of hang ik ergens met een prachtig uitzicht boven de wolken. Een schilderachtig uitzicht waar ik uren bij weg kan dromen en daar kijk ik al een lange tijd naar uit. Ik ga opnieuw als chronisch zieke op reis. Sommige mensen zullen mij misschien wel voor gek verklaren dat ik met mijn gebrekkige lichaam zo’n land opzoek. Maar gek genoeg zijn het nooit mijn eigen gebreken geweest waardoor ik ergens tegenop zie. Wanneer ik mijn eigen grenzen goed bewaak, mijn medicijnen netjes op tijd neem en niets geks eet, moet alles prima te doen zijn. En met een rugzak vol informatie van mijn arts is een teken van twijfel of onzekerheid niet eens een seconde naar boven gekomen. Als ik goed slaap, dan kan ik heel veel aan.

En dit is letterlijk waar ik voor leef, op reis voel ik mij de beste versie van mijzelf. Het is genieten van de eerste minuut tot de laatste. Ik zeg weleens dat ik geniet van de voorpret, wat eigenlijk niet meer is dan een onrustig gevoel in de onderbuik die pas weg gaat zodra ik mijn paspoort kan laten checken voor het boarden. Ergens heb ik altijd wel een stewardess willen worden, tijd boven de wolken doorbrengen en de mooiste bestemmingen aandoen. Maar al snel ontdekte ik de routines tijdens de vluchten en als ik ergens allergisch voor ben zijn het wel routines waar je niet van af kan wijken. Dat lieve mensen is creativiteit doden. En daarom verkies ik het bloggen en reizen boven het dagelijks onderweg zijn als stewardess. Maar telkens als ik ze in hun pakjes over de luchthaven zie lopen kan ik het mij niet helpen dat mij een apart gevoel bekruipt. Dat had ik namelijk kunnen zijn. In een ander leven, of wanneer ik niet chronisch ziek was geworden. En zo blijft mijn tv optreden als stewardess bij 3 op Reis mijn enige ervaring die het dichtste bij die droom komt.

Maar vandaag zit ik op de vliegtuigstoel, lees ik de boekjes en pen ik mijn meegenomen notebooks vol. Wanneer je op reis ben wordt je gedwongen om stil te zitten, zonder internet, en de meest uiteenlopende gedachtes moet ik dan van mijzelf neerpennen. Ik heb al hele boeken vol geschreven die nooit uitgegeven zullen worden. En wanneer ik een slechte winter heb, thuis, dan pak ik graag weleens een reis verslag naar het paradijselijke Australië bij mij en doe ik net even alsof ik weer terug ben op die plek. Schrijvend in de kazeebo van mijn oom en tante met een uitzicht zo wijd als de jungle dat toelaat. Droomuitzichten die nooit zullen vervelen, en altijd speciaal blijven omdat er altijd een tijdkaart aan zal hangen. Want die ticket terug naar huis zal een poosje later toch weer gebruikt moeten worden.

En daarom kijk ik zo uit naar dit nieuwe avontuur. Het is alweer een paar jaar geleden dat ik een échte trip maakte. Griekenland en Frankrijk en Europese city trips zijn slechts zoethoudertjes in mijn ogen. Azië, Australië, Amerika, dat zijn de echte dromen die klaar liggen op de plank om geplukt te worden. En dat maakt mij vandaag het gelukkigste meisje aan boord van dit vliegtuig, omdat ik een nieuwe droom mag plukken. Eentje die door ziekte en tegenslagen iets te lang heeft liggen verstoffen op de planken en nu vandaag eindelijk geplukt gaat worden.

Volg mij op..

P.s. wie het leuk vind om mijn Thailand avonduren op de voet te volgen, naast foto’s op Instagram (LindaVandel) ga ik ook vloggen op Snapchat! Je kunt mij toevoegen als LindaVandel. Lijkt mij leuk om jullie daar te zien.

---

 

Waar gaat jou droomreis naartoe?

---

 

Fijnproevers gezocht!

Lijkt het jou leuk om gratis één Alpro Sojadrink Mild te testen? Meld je dan aan via onderstaande advertentie!

 

---