Terwijl Parijs langzaam verlicht wordt door de eerste zonnestralen zullen zij voorlopig nog niet wakker worden uit deze nachtmerrie. Het schilderachtige Parijs. De stad van de hoop, liefde, geluk en het boegbeeld van de romantiek is er niet meer. Gisteravond waande angst en geweld zich als een donkere wolk boven de stad, die ons nog steeds in zijn greep heeft.
Waarom Parijs? Waarom deze mensen? Waarom zoveel leed en pijn? Hebben wij allemaal op jonge leeftijd niet al geleerd dat je misverstanden, pijn, gevoelens en gedachten moet uitspreken in plaats van het op te kroppen en naar de woede te handelen? Je kan mij namelijk niet wijs maken dat er een geloof op deze aarde is die dit geweld toejuicht, aanspoort en tolereert. Ik ben verbaasd en geshockeerd, dat een mens dit een ander mens aan kan doen.. Ik las gisteravond dat iemand wenste dat zij weer in Sinterklaas kon geloven, dan konden wij een nieuwe wereld vragen in onze schoen.. Hoe mooi zal dat zijn?
Omdat het voor mij niet goed voelt om deze dag met een vrolijke noot te beginnen, heb ik ervoor gekozen dat mijn geplande blogpost later vandaag online zal komen. Uit respect voor de slachtoffers en hun nabestaanden.
Mijn gedachten zijn in Parijs. Bij de slachtoffers en mensen die veel te vroeg hun einde vonden. Hun familie, vrienden, kennissen en collega’s die in een eindeloze nachtmerrie terecht zijn gekomen. Volwassenen én kinderen die door de angst onherstelbaar beschadigd zijn. En iedereen die er mee betrokken is. Mijn gedachten gaan naar jullie uit.
Ik heb respect voor je dat je met dit artikel begint. Helaas werd ik ook wakker met dit bericht en zat met een shock in bed, hoe kan dit nou weer gebeuren? waarom moet dit nou weer gebeuren? waar gaat de wereld heen? Ik ben sinds vanochtend alles al aan het volgen en kan het nog steeds niet beseffen, de beelden doen pijn.
Auteur
<3
Prachtig stuk heb je geschreven Linda. Ik ga zo ook beginnen aan het stuk naar aanleiding van de gebeurtenissen in Parijs, ik hoop dat ik op papier krijg wat ik allemaal in mijn hoofd heb. Het is allemaal zo ontzettend complex, gruwelijk en onmenselijk.
Auteur
Dank je wel meis! Ik ben erg benieuwd naar je artikel (als dat het juiste woord is..), het is goed om wat je in je hoofd hebt op ‘papier’ te zetten. Als ik dat gisteravond niet had gedaan, had ik nog lang na liggen denken in bed denk ik.. Het is nu nog steeds niet te bevatten. De verwijten, de grapjes makende mensen, de angst, de horror verhalen, de beelden.. alles.. It’s to damn much!
vreselijk wat er gebeurt is….wat een wereld…dank voor het delen van dit artikel xx
Auteur
Ik moest iets doen.. maar ik kan niets doen.. dan een stukje delen op mijn blog, dat is toch het mínste wat ik kan doen..
Ik hoop uit de grond van mijn hart dat we ooit allemaal zullen beseffen dat we allemaal één zijn. Dat er nooit reden is, zal zijn of is geweest om op deze manier te handelen.
Auteur
Juist dát! Make love, not war! <3
Dit is echt niet aangenaam wakker worden hoor :s
Ik vrees dat het ons (België en Nederland) ook nog te wachten staat…
Auteur
Ben jij zo wakker geworden? Lijkt mij echt heeeel naar.. Ik heb tot laat alle beelden bekeken, nieuws op de voet gevolgd omdat het mij echt niet meer los liet.. Wakker worden en je realiseren dat alles ineens veranderd is lijkt mij ook alles behalve makkelijk..
Inderdaad heel lief. Ik denk dat iedereen die het mee gekregen heeft er op ieders eigen manier kapot van is. Jij hebt dit mooi verwoord
Auteur
Dank je wel <3 Laten we de liefde verspreiden, ze krijgen de wereld er niet onder. Liefde overwint, dat weet ik zeker!
Ik deel je gevoel en ik vind het heel mooi en respectvol om vandaag met dit artikel te beginnen.
Wat lief dat je de dag met dit artikel begint. Het is verschrikkelijk wat er in Parijs is gebeurd, ik heb er afgelopen nacht nog lang over nagedacht voor in ik slaap viel.
Auteur
Same here, het liet mij niet meer los. v=Vandaar dat ik alles even van mij af moest schrijven om wat rust te vinden.. Maar als je dan wakker word begint het hele circus weer van voor af aan..