Ik weet nog goed dat ik op 1 januari 2020 enorm uitkeek naar mijn nieuwe jaarhoroscoop. Het jaar zal de boeken in gaan als het jaar van de veranderingen. Het zal nostalgisch voelen en intens zijn, omdat je weet dat ‘het voor het laatst zal zijn’. Niet wetende dat naast het kopen van een huis, er ook een pandemie zal komen en de hele wereld letterlijk anders aan zal voelen. Ik had meer tijd voor Moos, besloot mijn content dichter bij huis te maken als ooit te voren én merkte bovenal dat het mij heel erg goed deed.
Nu zijn mijn dagen op de boerderij en in de Biesbosch, wat al ruim 28 jaar mijn thuis was, niet geteld. Het enige verschil is dat ik hier niet wakker word en kort in de auto moet springen om van de voortuin naar de Biesbosch zelf te rijden. Toch was het jaar intenser dan ooit. Misschien ook wel de lockdown en het feit dat ik daardoor nog meer tijd thuis door kon brengen. Met Moos. Hij was immers net in Nederland en we werkten hard aan zijn verlatingsangst, het Nederlandse leven en een ritme.
De laatste maanden waren ook intens, na een maandenlange, slopende (ik wist niet dat de huizenmarkt zo vermoeiend was) zoektocht doken we het verbouw avontuur vol in.
– Slow Living –
taking it slow in January
Het was een jaar waarin heel Nederland met beperkingen leerde te leven. De beperkingen waar ik als jonge chronisch zieke al jong mee leerde leven. Want eerlijk is eerlijk, de eerste lockdown heeft mij heel goed gedaan. Het bracht mij onwijs veel rust. De tweede is anders. Mijn wereld is compleet anders. Inmiddels zijn we tijdens de tweede lockdown verhuisd en zitten we prinsheerlijk in ons nieuwe huis. Wat overigens bijna af is. Er liggen nog wat kleine klusjes, en veel dingen moeten er nog aangeschaft worden. Maar voor de ’time being’ is het perfect. De winkels zijn niet open, en dat zorgt er wel voor dat we even pas op de plaats kunnen doen. Dat onze voeten even van het gaspedaal af mogen. En als je dan stil staat, slaat de vermoeidheid toe. Letterlijk alles komt eruit.
Slow Living | January
Ik wil januari dan ook heel graag gebruiken om op te laden. Een maand waarin alles mag en niet al te veel moet. Er staan nog veel dozen die uitgepakt moeten worden, er zijn nog wat kleine verf klusjes die gedaan moeten worden. En langzaam aan druppelen de samenwerkingen weer binnen. Maar ik voel het niet helemaal. De ene dag wat meer dan de ander. Dit komt omdat de vermoeidheid sommige dagen de overhand neemt. Na een paar rustige dagen merk ik gelukkig wel dat er weer wat dingen op komen borrelen, en dan pak ik het moment ook met beide handen aan. Andere dagen lukt het wat minder. Ik weet nu dat dit ook oké is. Het heeft tijd nodig. Ik heb rust nodig. Een verhuizing is wat dat betreft al pittig genoeg.
Er zal deze maand geen strak blog schema zijn. Ik heb wel wat ideeën voor artikelen en die zullen online komen als de tijd rijp is. Dat voelt even beter zo. ‘Nee’ zeggen is ook een vorm van self-care. En goed voor mijzelf zorgen staat nu even bovenaan mijn lijstje. Vroeg naar bed, lange nachten, veel vers fruit in huis hebben en lange wandelingen met Moos. Ik wil de natuur in, de Brabantse omgeving verkennen. Taarten bakken, nieuwe recepten proberen. Gewoon doen wat op dat moment goed voelt. Als het een nieuwe Netflix serie is, dan is dat ook prima.
Taking it slow | Slow living
Weet dat ik niet ver weg ben. Met de hoop dat ik februari weer wat actiever kan werken. Het huis is prachtig. Hier wil ik dan ook graag meer van delen met jullie. Ik kijk er namelijk enorm naar uit om hier meer content te gaan maken. Iets wat ik langzaam aan, als de inspiratie er is, weer op aan het pakken ben.
Ik hoop vooral dat jij, wanneer je daaraantoe bent, ook de rust kan pakken en op kan laden. Goed voor jezelf zorgen is zo onwijs belangrijk. Dus neem dat momentje voor jezelf, durf vaker nee te zeggen en jezelf zo nu en dan eens voorop te zetten. Dan kunnen we de lente hopelijk opgeladen en fris tegemoet gaan. Ik kan er in ieder geval niet op wachten tot de dagen weer wat langer en zonniger zijn. Tot die tijd ben ik lekker aan het cocoonen in huis en het Brabantse landschap, bewapend met sjaal, handschoenen én muts, aan het verkennen.
Hoe gaat het nu met jou?
