– It’s my birthday! –
30 years and counting
and this is my story
– Chapter I –
Zo begint mijn verhaal
Als kind dacht ik altijd dat ik als ik 30 zal worden een heel ander mens zal zijn. Wat ouder, dat wel. Maar vooral een persoon die het allemaal wel uitgevogeld had. Maar in werkelijkheid doen wij allemaal maar wat. En dat vind ik mooi. Laten we vooral allemaal wat vaker ons hart volgen en doen wat goed voelt. Ik bekijk de wereld nog steeds door dezelfde ogen en kan mij soms nog als een onzekere puber voelen.
Als klein kind stippel je een toekomst voor jezelf uit. Ik wilde dierenartsassistente, politie te paard en medewerker in de gehandicapten zorg worden. En ik had niet verwacht dat alles zo anders zal zijn. Op jonge leeftijd ben ik namelijk al chronisch ziek geworden en spaarde diagnoses als zegels bij de supermarkt. Dat zorgde ervoor dat ik ineens een andere koers moest varen. Maar ik geloof er heilig in dat in nu ben waar ik hoor te zijn. De kennis die ik tijdens mijn opleidingen heb opgedaan kan ik nog dagelijks toepassen en geniet iedere dag weer van het feit dat ik alle vrijheid heb als zelfstandige ondernemer (wie had ooit gedacht dat deze blog hobby uit zal groeien tot een mooie baan). En ik kan niet wachten om te zien wat de komende 30 jaar, met Thomas aan mijn zijde mij gaat brengen.
Maar laten we even ene klein sprongetje maken, naar januari 1989. Ik hoor vaak dat ik een vrolijke baby was met een grote drang om dingen te leren en de wereld te ontdekken. Leerde al jong hoe je voor dieren moet zorgen en lief te zijn voor de aarde en mens. Een gezond stukje respect als je het mij vraagt, en ik kan niet wachten om dit zelf op een dag ook door te geven. Leerde al gezond te eten en fruit te zien als snoep. Er is zelfs een periode geweest dat ik wilde stoppen met het eten van vlees, en ben dan ook heel erg blij dat ik nu al bijna 2 jaar veganistisch eet. Dit past in alle opzichten zo goed bij mij. De liefde voor dieren was hier zeker een grondlegger van.
– Chapter II –
Mijn liefde voor dieren & het leven
De liefde voor de wereld is zo groot als het woord kan zijn. Al jong reisde ik samen met mijn ouders van de ene uithoek naar de andere. Van Zweden tot Australië en enkele landen daar tussenin. Hierdoor maakte wij niet ieder jaar een reis. Maar opgroeien in De Biesbosch (een nationaal park) heeft zo zijn voordelen waardoor we voor de leuke dingen niet van huis hoefden. Ik bracht veel tijd door in de natuur. En als je daar het fietsen naar school bij optel kan jij je misschien wel voorstellen dat ik een fitte en actieve meid was.
Het chronisch ziek worden viel mij dan ook zwaar, zeker omdat dit tijdens de pubertijd gebeurde en hiermee viel ik letterlijk buiten de boot. Ik krabbelde wat op en kreeg mijn eerste paard cadeau van mijn ouders. Mijn Fjord Sil. Een zwaar verwaarloosd dier wat ik in mijn vrije tijd ‘stiekem’ verzorgde. Sil was een van de hoogtepunten van de afgelopen jaren. Ik kon letterlijk lezen en schrijven met deze knol. Rende kilometers achter hem aan in de polder als hij weer eens ontsnapt was, moest veel kritiek van anderen horen omdat hij te vet was en werd enkele weken later provincie kampioen met hem tijdens de keuring. Maar vooral de uren die ik op zijn rug doorbracht, zonder hoofdstel en zonder zadel, in de polder blijven mij bij.
Maar ook de gedumpte dieren die ik in de polder vond gingen mee naar huis, werden opgelapt en een aantal daarvan mochten zeker blijven. Voor andere werd een mooi huisje gezocht. Ik heb heel wat lammetjes op de wereld gebracht, uren paardgereden, cavia’s gekamd, hamsters geknuffeld, koeien geborsteld, met de geiten gewandeld, uren naar de vissen in mijn aquarium gekeken, ontsnapte siereenden gevangen en een familie degoes verzorgd. Ons huis lijkt soms meer op een dierentuin dan op een simpel boerderijtjes. Wat kan ik zeggen, mijn hart is groot en de boerderij goed gevuld.
– Chapter III –
Places I have seen
Mijn liefde voor dieren blijft. En dieren zullen altijd wel een rode draad blijven door mijn leven. Van het verzorgen van de kangoeroes van de buren tot de komst van Jip, de shetlanders en onze alpaca’s. En zelfs op reis hoop ik bijzondere dieren te spotten. Van het zwemmen tussen de baby haaien in Australië, het snorkelen in The Great Barrier Reef, het opzoeken van olifanten in Thailand, het spotten van possums, koala’s, krokodillen en de platypus in Australië. Het zien van wilde apen in Marokko, varen tussen de dolfijnen in Spanje, het zien van wilde elanden in Zweden, het bezoeken van een hondenopvang in Malaga, wilde apen die het hotel bestormen tijdens het ontbijt in Thailand en het zien van 17 walvissen bij de Azoren. Allemaal stuk voor stuk hoogtepunten.
Ik bezocht 21 landen, verschillende eilanden en 3 continenten. En ben altijd hongerig naar meer. Er is namelijk zoveel mooist wat ik nog wil ontdekken. Hong Kong was de eerste wereldstad die ik bezocht en ik leerde veel over de Chinese cultuur. Ook de oude Thaise cultuur vind ik bijzonder, met een bezoek aan een eeuwenoude bergstam dorp als hoogtepunt. Lopend de grens over naar Myanmar waar nog een burger oorlog woedt tot dagen genieten in Krabi, de mooiste plek van Thailand. Azië zit diep in mijn hart. En laat ik mijn persreizen naar Griekenland en Hamburg niet vergeten, dit zijn ook echt hoogtepunten waar ik nog vaak aan terug denk.
Maar ook de verschillende road trips door Australië, het eilandhoppen en mijn verjaardag vieren in de tropen. De Griekse en Spaanse eilanden die ik bezocht, het winkelen in de soeks van Marrakech en Tunesië, mijn eerste city trip met Thomas naar Parijs, fietsen op Formentera en lunchen in de tv toren in Kuala Lumpur. Het verkennen van de Azoren, de vele city trips die ik met mijn broer en nicht maakte tot mijn eerste sneeuwmassa in Luxemburg. Alle vakanties en trips zijn uniek en stuk voor stuk hoogtepunten. Maar sinds ik mij echt in fotografie ben gaan verdiepen merk ik dat ik zoveel meer uit mijn vakanties haal.
– 30 years and counting –
Op naar de volgende 30 jaar!
30 jaar is gewoon niet op te sommen in slechts één blog. Maar door de jaren heb heb ik het idee dat jullie mij steeds beter hebben leren kennen. Ik heb al zoveel met jullie gedeeld en zoveel van jullie komen hier al vanaf het begin. Dat vind ik heel erg bijzonder, en wil hier graag even bij stil staan. Zonder jullie bezoekjes was ik namelijk niet hier geweest waar ik nu ben. En daar ben ik onwijs dankbaar voor.
Er is één ding wat ik je mee wil geven; en dat is het volgen van je hart. En als je dat doet, zal het je brengen waar je hoort te zijn. Er is namelijk geen script voor het leven, geen uitgestippeld plan. Alles zal constant om je heen veranderen. Koester wat je hebt en werk aan wat je wilt. En zolang je jouw hart volg, zal je het pad volgen wat bij jou past. Het leven is te kort om je druk te maken over onbelangrijke dingen. Geniet van iedere dag.
De eerste reisjes voor 2019 staan al gepland
Gisteren heb ik mijn verjaardag grootst gevierd met een high-tea in een onwijs tof biologisch restaurant (Villa Augustus). Samen met de mensen die het dichts bij mij staan. Volgende week ga ik mijn broer opzoeken op Fuerteventura en maken we samen ook een uitstapje naar Lanzarote. Beiden zijn we in januari jarig en daar gaan we zeker nog even op proosten!
En zelfs een tweede reis staat al op de planning voor 2019. Thomas verraste mij met een trip naar Londen, speciaal voor mijn verjaardag. En ik kan niet wachten om samen met hem deze mooie stad te verkennen en mijn eerste Stella McCartney aan mijn collectie toe te voegen. I’m a happy girl!
Wat staat er op jouw ‘before 30’ bucketlist?
