Conscious Living
Ik ben nooit een heel populair meisje geweest. Rustig, een kat uit de boom kijker en wel actief en vrolijk waar ik op mijn plek was. Ondertussen was ik bezig mijzelf in verschillende hokjes te stoppen, om meer geliefd te zijn en erbij te horen. Maar nooit was ik one of the populair girls. Als ik hierop terug kijk wist ik diep van binnen al dat het niet goed voelde. Thuis kon ik altijd mijzelf zijn. Ik was één met de natuur, een echte Tomboy en fantaseerde over een fancy leven in de stad. Met veel vriendjes en vriendinnetjes om te spelen.
Nu ik het magische getal van 25 jaar gepasseerd ben, realiseer ik mij pas echt dat ik precies ben wie en wat ik moet zijn. Het is zonde om jouw energie ergens in te stoppen, waarvan je eigenlijk al weet wat de uitkomst is. Ik kan wegdromen bij prachtige natuur en reis foto’s, inspirerende bohemian girls, minimalistische pagina’s en modern gypsies. Stuk voor stuk mensen die precies zijn wie ze willen zijn en dit ook uitdragen. Hier wil ik ook naartoe.
Jullie hebben al gemerkt dat mijn foto’s op mijn blog steeds groener worden en ik meer achtergronden met natuurtinten gebruik. En langzaam aan ligt de focus steeds meer op een bewuste levensstijl. En dat is precies hoe ik opgegroeid ben, hoe mijn ouders mij hebben geleerd tegen het leven aan te kijken. Ik maak simpelweg veel meer gebruik van de natuur om mij heen. En ervaar ik geen druk meer om een lange tijd in de auto te zitten opzoek naar die ene plek in de stad om foto’s te maken. Zodat de foto’s matchen bij wat er in mijn hoofd zit. Zeker omdat ik mij steeds meer realiseer hoe bijzonder de plek is waar ik ben opgegroeid. En dat dit voor maar een kleine groep mensen is weggelegd.
Ik voel mij een traveller met wortels. Deze wortels heb ik hier, in de mooie Biesbosch uitgezet. En terwijl de wanderlust door mijn aderen schiet, ben ik blij met waar ik ben, en ben ik blij met de plek waar mijn thuis is. Zeker voor hoelang dit nog duurt. Omdat het lichamelijk steeds weer een stapje beter gaat, komt de stap om een eigen huisje te gaan zoeken, een plek voor Thomas en mij, steeds dichterbij. Een hele spannende nieuwe fase, die op zijn beurt ook wel fijn voelt. De timing had wat dat betreft niet anders moeten zijn.
Een vlinder moet namelijk kunnen fladderen. En ik denk dat ik die jaren die ik niet heb kunnen fladderen door het ziek zijn, nu wel aardig aan het inhalen ben.
Met andere woorden, het voelt goed waar ik nu ben. Na de bewustwording over de nadelige kant van de Fast Fashion industrie en mijn missie om met gezond eten mijn gezondheid een boost te geven, heb ik het gevoel dat ik in een rustiger vaarwater kom. Met ruimte voor nieuwe ontwikkelingen. Met de energie om weer op pad te gaan voor OOTD’s, met kritische ogen naar mijn blog te kijken en met duidelijke lijnen een koers uit te stippelen. En ik hoop dat ik jullie, gedurende deze weg mag en kan blijven inspireren. Dat zal een echte kroon op mijn werk zijn.
Ben jij al waar jij wilt zijn?
