Site pictogram Linda's Wholesome Life

Terug uit Thailand & Myanmar ☾

Koh Yao Yai Thailand

 

Terug uit Thailand & Myanmar ☾

 

Koh Yao Yai

 

Travel it leaves you speechless, and then turns you into a story teller.

 

Het blijft iedere keer weer bizar om te merken dat een reis voorbijvliegt. Zeker als je maanden naar een trip uitkijkt lijkt het in een flits aan je voorbij te gaan. En zit je voor je het merkt alweer thuis met een 1001 verhalen, een harde schijf vol foto’s, een paspoort vol nieuwe stempels, een boek vol polaroids, een koffer vol gedragen jurkjes en een tafel vol souvenirs. Ik ben zo enorm dankbaar voor alle prachtige dingen die ik heb mogen zien een meemaken. Met in vogelvlucht de rijstvelden, de theeplantages, de lokale bevolking (ik ben dol op het maken van portret foto’s) een bezoek aan Birma, het bezoeken van oude bergstammen en de dagen op het idyllische eiland Yao Yai in het bijzonder. Allemaal dingen die ik in een paar weken tijd van mijn bucketlist heb kunnen strepen, en dat maakt mij op dit moment zo enorm rijk!

 

Zoals ik al vertelde sloten wij de reis af in Bangkok, waar wij in een groot en onwijs mooi appartement op de 29ste verdieping konden genieten van deze bijzondere en levendige stad. Echt een klik heb ik niet met deze stad, maar alle fijne dingen die we hebben gedaan maakte dit bezoek aan de stad het meer dan waard. Van nachtelijke drankjes in de Rooftop Moon Bar op de 61ste verdieping, tot het ontdekken van de stad en het bezoeken aan de prachtige Wat Po (liggende Boeddha). Ik heb oprecht van iedere seconde genoten. Maar net voor wij onze laatste avond in Khao San Road met familie wilde in gaan luiden botste er een pont op onze longtailboot terwijl wij een tochtje over de Chao Phraya Rivier in Bangkok maakte. Omdat ik de enige van ons gezelschap was die deze pont niet aan zag komen, heb ik de uitstekende boeg van deze pont tegen mijn hoofd gekregen. Hele bloederige taferelen en het omkiepen van de longtailboot zijn ons gelukkig bespaard gebleven. Maar met een lichte hersenschudding had ik deze reis niet af willen sluiten.

 

Alle inspanningen zijn hierdoor extra zwaar en zeer vermoeiend. Zelf vind ik het dan ook lastig om in te schatten wanneer ik mijn blog schema weer volledig op kan pakken. Ik merk dat ik het erg vermoeiend vind om foto’s uit te zoeken, te bewerken en ook om dit stukje voor jullie te schrijven. Het reizen, het vliegen (drukcabine) en de elleboog van een passagier die ik tijdens het vliegen nog eens op mijn hoofd kreeg zorgen ervoor dat ik nu echt even goed mijn rust moet pakken om te herstellen. En dat is met alle fijne herinneringen, foto’s en de mooie souvenirs gelukkig geen straf. Heb ik heerlijk de tijd om alles rustig een plekje te geven. En terwijl ik de koffer uitpakken altijd het minst leuke klusje vind om te doen, omdat het dan zo definitief voelt, heb ik de jurkjes vrolijk in de kast gehangen met de hoop dat ik ze er snel weer uit mag halen. Want die wanderlust, zelfs na deze bizarre afsluiting, blijft kruipen waar het niet gaan kan!

 

En lieve lezers, hoe gaat het met jullie?

 

Mobiele versie afsluiten