Herfsttij

Noord-Brabant, november 2022

Als een klein geluksmomentje was de dag daar. Een mistige herfstochtend viel tegelijkertijd met een vrije dag. Een moment wat ik graag pluk. Ieder seizoen heeft zo zijn charmes, en zeker deze moody dagen wil ik niet missen. Nog heel even genieten van de pracht en praal die moeder natuur te bieden heeft. Zoals een pauw voor de rui voor de laatste keer zijn glorie toont. Een kers op de appelmoes. En dat terwijl ik stiekem al helemaal in de kerst sferen ben. Buiten omarm ik dat de laatste bomen nog gevuld zijn met goudbruin blad en we nog even zonder muts en handschoenen naar buiten kunnen. Herfsttij in al haar glorie.

Het weer is goed voor ons geweest. De zomer was lang, warm en droog. Zo halverwege deze zomer, nog voor wij op vakantie gingen, heeft het Corona virus mij ook te pakken gehad. Alhoewel ik binnen een paar weken herstelde, merk ik dat mijn energie nog achterblijft. Iets wat ik gezien mijn ziektebeeld (ME/CVS) heel normaal is, en ik stiekem ook wel had verwacht. Het alledaagse leven is vol te houden, maar de energie om content te maken én dit ook daadwerkelijk te verwerken blijft nog achter. De moed en de wil om door te zetten zijn er nog steeds, echter is het nog steeds mijn lichaam die snel op de rem trapt en schreeuwt dat ik het wat rustiger aan moet doen. En dat is oké. Het had allemaal veel minder kunnen zijn.

Mijn dagen zijn gevuld, alleen mijn online leven, mijn plekje blijft wat stiller. Ik hoop dat de kop er nu af is en ik weer wat vaker kan posten. Er komen in ieder geval hele fijne kerst artikelen aan. Voor wij naar de kerst artikelen springen, wilde ik eerst de herfst hier nog even verwelkomen. En zo viel alles vanmorgen op zijn plek. In Brabant ontdek ik steeds meer mooie en fijne plekjes om met Moos te wandelen. In mijn hoofd maak ik tijdens deze wandelingen al aantekeningen van de plekken waar ik nog eens foto’s wil maken. Vandaag dan ook een kleine ode aan het mooie Noord-Brabant, samen met moeder natuur die nu nog even op haar mooist is.