Omarm je imperfecties | Ideaal zelfbeeld

Begin augustus kwam in een opwelling deel twee van ‘Omarm je imperfecties’ online, een artikel waar ik opnieuw hele mooie en eerlijke berichtjes van jullie heb mogen ontvangen. Lief en hartverwarmend, ook kreeg ik berichtjes dat er naar een vervolg artikel uit werd gekeken in deze serie. Ik was niet van plan om er een reeks van te maken, wel borrelt het al langer om over imperfecties, schoonheidsidealen en make-up te schrijven en hoe de maatschappij veranderd. En dit lijkt mij een perfecte gelegenheid om er daadwerkelijk een reeks van te gaan maken. Vandaag wil ik het over make-up hebben en het ideale zelfbeeld. 

Eerder in deze reeks verschenen: Heb jij jezelf geaccepteerd zoals je bent en Omarm je imperfecties | Part II. 

Make-up

Make-up is al eeuwen oud en vind zijn oorsprong in het oude Egypte waar ze vooral werkte met henna, gele- en rode oker, kopersulfaat, grafiet, malachiet en andere puur natuurlijke producten vermengd met olie en/of water om de substantie aan te kunnen brengen op het gelaat (en soms ook andere lichaamsdelen).

Bekend is dat Griekse vrouwen kersensap op hun lippen smeerden, met de werking van een lippenstift. Ook in China wist men een vorm van make-up te gebruiken, de concubines van de keizer gebruikten krijt, kalk en cyanide om hun gezicht onnatuurlijk wit te kleuren.

Bron.

Make-up is uit vele dagelijkse routines van vrouwen niet meer weg te denken. We accentueren onze beste punten en proberen zo de aandacht af te leiden van punten die wij minder mooi vinden aan onszelf. Het laat je zelfverzekerder voelen en hierdoor krijgt je zelfvertrouwen automatisch een boost, je velen zullen het niet ontkennen, de complimenten die je dan krijgt kunnen heel erg fijn zijn. En oude wonden doen helen, wonden die vroeger op de basis of middelbare school misschien wel zijn aangebracht door het pesten. Maar hoe zit het als je onverwacht een keer eerder de deur uit moet, zal jij dan zonder make-up de deur uit durven stappen?

Mijn masker

Zelf gebruik ik make-up soms als een masker, ondanks dat ik onzichtbaar ziek ben, is mijn gezicht weldegelijk getekend op de slechte dagen. Zoals wallen, een vermoeidheidsmasker (een van de punten die M.E. zichtbaar maken), chronische huidaandoeningen en een droge onzuivere huid. Make-up geeft mijn gezicht kleur en laat mij even vergeten dat ik ziek ben. Mijn veilige masker, waar ik mij fijn bij voel, een masker wat ik tijdens mijn re-integratie traject weigerde af te zetten. Ik durf zeker zonder make-up de deur uit te gaan, maar ik vind het niet fijn (mits het zomers weer is). En die keren dat ik dan de deur uit ga (ik ben voor een groot gedeelte van de week huis gebonden) voel ik mij graag fijn en op mijn gemak, even niet de onzichtbaar chronisch zieke Linda.

Over dit masker schreef ik eind 2013 op Linda on a Mission.

Make-up & modellen

Bron.

In films en op het toneel word make-up vaak gebruikt om een type na te maken, om karakteristieke punten goed en duidelijk naar voren te brengen om zo een personage tot leven te brengen. Een ideaalbeeld wat in tekenfilms en animaties ook al jaren terug komt. Zo worden modellen ook goed onderhanden genomen en zijn de eisen van een modellenbureau zo veranderd dat de meiden niet eens een natuurlijke schoonheid hoeven te hebben. Als ze er met make-up op maar mooi uitzien, dit in tegenstelling tot een ‘Miss’, zij moet het van haar natuurlijke schoonheid hebben.

Plastic fantastic

Vele meiden hebben in hun kinderjaren met poppen en Barbies gespeeld. Barbie is een duidelijk voorbeeld van ideale schoonheid die nooit nageleefd kan worden omdat een mens met een lichaam als Barbie niet zou kunnen leven. En dus photoshoppen de reclamebureaus en fotografen er tegenwoordig op los, hebben plussize modellen maatje 40. Terwijl Marilyn Monroe in haar tijd (50’s en 60’s) aanbeden werd met haar maatje 42. Het mag duidelijk zijn dat ideaalbeelden veranderen en mensen hier vreemde gewoontes en hobby’s aan over kunnen houden.

Bron.

Op deze foto zie je Valeria Lukyanova een Real life levende Barbies. 

Bron.

Real life Ken justin jedlica & Valeria Lukyanova.

En hiermee wil ik een intro neerzetten voor het komende filmpje. Het is een lange film, je hoeft hem niet af te kijken maar ik wil je wel vragen om even een glimp op te vangen van de beide meiden en de man (Justin) in de video hier onder. Is het leven dat zij leiden écht afgeleid van hun eigen idealen of zijn ze vatbaar voor de onmogelijke modetrends en heeft de maatschappij in al haar glans en glorie deze mensen gekneed?

De vraag die bij mij als eerste omhoog komt nadat de verbazing is weggeebt is; hebben deze drie jong mensen deze ingrepen nodig? Waarom vinden zij zichzelf niet mooi genoeg zonder het masker van make-up, de poppen kleding en in Justin’s geval, al die 125 operaties wel nodig? En wat heeft hem zo onzeker over zichzelf gemaakt? Dat ik mij afvraag of sessies bij een psycholoog niet alleen goedkoper waren, maar ook meer baat hadden gehad om die eeuwige onrust ‘dat ze niet goed genoeg zijn’ weg zal nemen?

Van huis uit meegekregen

Bron.

Sommige kinderen worden door hun ouders al op een hele jonge leeftijd met een iets wat ‘verknipte’ manier gedwongen om hun ‘natuurlijke schoonheid’ te kijken. Kinderen die horen te spelen zijn dagen lang aan het oefenen om mee te mogen en kunnen doen aan de jongere versie van de miss verkiezingen. Waardoor ze op een hele jonge leeftijd al worden geconfronteerd met hard jury commentaar, over enthousiaste ouders en een vervormd zelfbeeld. Dat het voor deze jonge toddlers with tiaras niet alleen maar leuk is laat dit korte filmpje duidelijk zien. Om maar te zwijgen over leeftijden, gepaste kleding, nepwimpers, zelfbruiners, pruiken en hairextensions op zeer jonge leeftijd.. Ik vraag mij echt af wat er van deze kinderen terecht moet komen als ze volwassen zijn en hun eigen geld moeten gaan verdienen.

Een leven vol littekens

Bron

Dat er meer is dan alleen maar schoonheid aan de buitenkant, maken slachtoffers van zinloos geweld duidelijk. Zo kennen jullie Katie Piper misschien wel, een jong Brits model wat aan de startblokken van haar tv-carriere stond toen ze op straat door een wild vreemde man zuur in haar gezicht gegooid kreeg. Een gozer ingehuurd door haar jaloerse ex, hij kon niet leven met de gedachte dat zijn mooie meisje van een ander zal zijn. Daar begon haar jaren lange revalidatie van haar huid, gezicht, haar en vooral de angst waar zij 24/7 mee leefde.

Let op, de volgende beelden zijn schokkend, mocht je jong zijn of hier niet tegen kunnen, kies er dan niet voor om de video te bekijken. 

Het gezegde dat schoonheid van binnen zit geeft dit artikel een hele andere lading, een aantal van de voorbijgekomen foto’s en video’s gaan voornamelijk om een innerlijke honger naar schoonheid die vooral gevoed word door media, een verknipt zelfbeeld en waarschijnlijk een heel eenzaam en leeg bestaan zonder alle poespas. Mensen die zichzelf dus lang niet hebben geaccepteerd zoals ze zijn. Katie Piper kan wat dat betreft een voorbeeld zijn voor velen, ze was voorheen vooral bezig met haar eigen uiterlijke schoonheid. Terwijl ze zich nu met haar Katie Piper foundation zich inzet voor mensen die leven met brandwonden en littekens, zodat zij de dure behandelingen kunnen krijgen die zij langere tijd heeft ondergaan, en tegelijkertijd werkt aan hun innerlijk.

Bron.

En zo zijn er nog vele inspirerende vrouwen die door een ongeluk of zinloos geweld hun gezicht zijn verloren, van schietwonden tot complete gezichtsdonaties, alles is mogelijk tegenwoordig. En voor mensen als Chrissy Steltz ben ik dankbaar dat de techniek tegenwoordig al ver ontwikkeld is. Waar mensen uit het eerste filmpje recht tegenover staat.

Uiteraard moet iedereen doen waar hij of zij zich goed bij voelt. Ik wil niemand pijn doen in en met dit artikel, ik probeer alleen uiterste tegenover elkaar te zetten om zo te laten zien waar schoonheidsidealen kunnen liggen en waar zij onderling kunnen verschillen. Gekneed door de dagelijkse media, of komt het door de welvaart dat mensen ‘ineens’ meer kunnen sleutelen aan hun lichaam? Bijzondere verhalen zijn het zeker, en deze wilde ik graag met jullie delen.

Welk onderwerp zouden jullie in een volgend artikel terug willen zien?
Enkele ideeën van mij zijn perfectionisme, misschien wat culturen verschillen? Please let me know!

Ben jij tevreden over jou uiterlijk?
En hoever zal jij gaan om jou ideaalbeeld te voldoen?