Toen ik hoorde dat ik de kans kreeg om een traditionele Akha bergstam te bezoeken in Chiang Rai, heb ik deze kans met beide handen aangegrepen. De wil en interesse om mij in verschillende culturen te verdiepen is er altijd al geweest. En om een nieuwe cultuur van zo dichtbij mee te maken vind ik erg bijzonder. En dus reden wij al op tijd de bergen in. Via een Mien bergstam reden wij door naar de Akha. Ik bezoek een dorp van een eeuwenoude, kleurrijke traditionele Akha bergstam. Het werd een dag vol bijzondere ontmoetingen.
Een bijzonder bezoek aan een Akha bergstam
Via slingerende wegen met prachtige wisselende uitzichten reden wij steeds hoger de bergen in. De dorpen van de bergstammen vind je in de bergen van het noorden van Thailand. Met Chiang Rai in het bijzonder. Ze vinden hun oorsprong in het zuiden van China, en zijn via Birma en Laos naar Noord-Thailand gekomen. Waar zij hun eigen zelfvoorzienende dorpen op hebben gericht die nu een thuis bieden voor verschillende generaties. Maar het is vooral de opium productie waar veel Akha’s hun geld mee hebben verdiend. Nu deze handel teruggedreven wordt zijn er ook Akha’s die zelfgemaakte kleding, sieraden en souvenirs verkopen, en vooral leven van de landbouw.
Akha Bergstam dorp
De Akha (in Birma ook wel Egor genoemd) zijn een kleurrijk volk. De mensen zijn dol op zilver en kleur, en hier versieren zij zichzelf dan ook graag mee. Je komt veel Akha tegen die de traditionele klederdracht dragen, maar er zijn er ook genoeg die gewone kleding dragen. De reden dat zij zich na al die jaren nog zo kleden heeft ermee te maken dat zij zich vanaf het begin al verzetten tegen de traditionele Thaise cultuur. Hierdoor worden zij ook slecht behandeld en leiden ze in tegenstelling tot hun kledij een sober leven.
Maar ook de tijd staat niet stil in deze dorpen. De slecht begaanbare wegen die het dorp van de buitenwereld scheidde zijn vervangen door asfalt. Je vind er nog genoeg traditionele houten hutten, maar de stenen huizen maken ook hun opmars. Het oogt nog steeds vrij sober en goedkoop, terwijl het voor hen een hele moderne ontwikkeling is. Er is duidelijk geld en minder armoede dan in eerste instantie geschetst wordt. Dit krijgen wij ook terug tijdens een gesprek met de bewoners. Ze geven nou eenmaal liever geen geld uit aan luxe dingen zoals een mooie inrichting van een huis of een tuin.
De Akha zijn vooral harde werkers. De vrouwen leggen soms kilometers af op een dag om te werken op de rijstvelden, theeplantages of om graspollen te verkopen. Waarbij ze vaak manden dragen via een band op hun hoofd. Als je in Azië geweest bent ken je misschien de leuk uitziende gras bezems wel voor je halen. Deze worden ook helemaal met de hand gemaakt en in de zon op de weg gedroogd.
Een klein oud vrouwtje met een traditionele Akha muts/hoofdtooi. Ze zijn versierd met zilver, munten, wol en schelpen. Ik vind ze zo bijzonder dat ik later ook een muts bij een Akha vrouw heb gekocht. Een prachtig souvenir voor thuis.
Een bijzondere ontmoeting
Terwijl ik eigenlijk een rondleiding van een trotse boer zou krijgen door zijn varkensstallen, word ik afgeleid door een heel klein mannetje. Dit kindje kan net lopen en vind mij samen met mijn camera heel erg bijzonder. Terwijl wij samen door het dorp lopen speelt hij wat met de honden en blijft hij maar naar de camera kijken. Als zijn broer erbij komt besluit ik een polaroid foto te maken. Al snel kom ik er met de boer achter wie zijn moeder is en in besluit een familie portret te maken. Ik laat zien dat de foto er wit uit komt en lat de broer van het jongetje blazen op de foto, even later verschijnt de familie op de foto.
Ze vonden het zo wonderlijk dat ik nog een foto besluit te maken. Van mij als dank dat ik mooie foto’s heb mogen maken en en dat wij een rondleiding hebben gekregen. Dit is namelijk geen dorp wat op giften van toeristen draait, en waar dus vrijwel nooit buitenstaanders komen. Maar het meest bijzondere vond ik nog dat je contact kan hebben met kinderen, samen lol kan hebben terwijl je elkaars taal helemaal niet spreekt. Het is echt een dag om nooit te vergeten.
De dorpssupermarkt.
Het voelt in dit dorp letterlijk alsof je een stap terug in de tijd doet. Ik vind het bizar om te bedenken dat mensen echt zo leven.
Eeuwenoude tradities vs. moderne wensen
Het klimaat is fijn in het noorden van Thailand. En dat is dan ook de reden waarom de meeste Akha bergstammen zich in het noorden van Thailand gehuisvest hebben. Ik vind het heel bijzonder om te zien hoe zij zich vasthouden aan hun eeuwen oude tradities en deze vandaag de dag nog vol passie uitdragen. Hier en daar zie je wel dat de tijd deze tradities aan het inhalen is. Iets wat het iets minder puur maakt, maar een luxe (zoals een stenen huis) waarvan ik wel begrijp dat een mens dat zal willen en nodig heeft. Het doet je beseffen hoeveel onnodige luxe wij eigenlijk kennen, en waar de waarde van het leven eigenlijk écht in schuilgaat.
Heb jij een bijzondere reis ervaring die je wilt delen?
Wat heb je een mooi verslag hierover gemaakt, en wat een prachtige foto’s!
Wauw Linda. Wat ontzettend gaaf en bijzonder dat je dit gedaan hebt. Het moet een dag zijn geweest die vast heel erg veel indruk op je heeft gemaakt. Super leuk dat je ook heb laten zien hoe een polaroid ontstaat. <3 Prachtige foto's ook weer. Je zou zo zo'n wereldkalender kunnen maken met al jouw geweldige foto's.
Zo mooi! Prachtig verhaal ook. Ik vraag mij altijd af. Wie is er nou gelukkiger als ik in zo’n omgeving ben? Wij met al onze gadgets en luxe of zij met alle basis voorzieningen? O en wat een plaatjes weer, jouw foto’s!
wauw ziet er super goed uit, tof dat je dit gedaan hebt! wil ook echt weer terug naar Thailand!
Auteur
Dat snap ik heel erg goed, het kriebelt ook bij mij om weer terug naar Azië te gaan. Het leven is zo fijn daar <3
Wauw, zo mooi daar! xo
Wat bijzonder weer <3 Zeker dat foto momentje met de familie!
Auteur
Dat was het zeker. Bucketlist materiaal als je het mij vraagt 🙂